اگر آن غمزه خواهد ز ترکان از کمال خجندی غزل 288

1 اگر آن غمزه خواهد ز ترکان خراج چو زلفته بگردن بیارند باج

2 میارید گو ناز اینجا و حسن که زیره به کرمان ندارد رواج

3 مفرح لب تست و بس گره مرا به سودای خط خشک گردد مزاج

4 مداوای زاهد چه سود ای حکیم که شخصیست بس ناخوش و بی علاج

5 نشد مهر آن لب ازین دل برون ترشح نفرمود می از زجاج

6 چه بوسم شب وصل دست رقیب ندارد غنی با گدا احتیاج

7 به چشم حقارت مبین در کمال که آزاده شابت بی تخت و تاج