1 گر از روی تو افتد عکس بر آب شود جانرا مصور چهره در آب

2 ترا تا دیدم از جمع لطیفان نیاید هیچ در چشمم مگر آب

3 ز مهر عارضت چشمم پر آبست بلی خورشید آرد در نظر آب

4 شد آب از شرم رویت شمع از آنسان که تا پایش گرفت از فرق سر آب

5 مگر وصف لبت در مصر گفتند که در نی شد ز شرم آن شکر آب

6 مشو از چشم من دور ار چه باشد مرا در چشم دائم بر گذر آب

7 بعهد ترکتاز چشمت ار چه نماند ابن یمین را در جگر آب

8 ولی دارد ز فیض هندوی چشم هنوز از جمله اشیا بیشتر آب