گر من ز شوق خویش نویسم از هلالی جغتایی غزل 212

1 گر من ز شوق خویش نویسم بیار خط یک حرف از آن ادا نشود در هزار خط

2 خوش صفحه ایست روی تو، یارب! که تا ابد هرگز بر آن ورق ننشاند غبار خط

3 ما را بدور حسن تو با نو خطان چه کار؟ تا روی ساده هست نیاید بکار خط

4 خط گو: مباش گرد رخت، وه! چه حاجتست مجموعه جمال ترا بر کنار خط؟

5 از خط روزگار مکش سر، که عاقبت بر دفتر حیات کشد روزگار خط

6 زین پیش حسن خط بتان معتبر نبود در دور عارض تو گرفت اعتبار خط

7 قاصد، بغیر چند بری خط یار را؟ یک بار هم بنام هلالی بیار خط