گر روی تو بینم و بمیرم از آذر بیگدلی غزل 127

1 گر روی تو بینم و بمیرم سهل است، باین گنه مگیرم

2 جز نام تو نیست بر زبانم جز یاد تو نیست در ضمیرم

3 من فاخته ام، تو سرو یعنی تو آزادی و من اسیرم

4 افتم اگر از پیت عجب نیست تو محتشمی و من فقیرم

5 گر بردارند سر بتیغم گر بشکافند دل بتیرم

6 سر از قدم تو بر ندارم دل از مهر تو بر نگیرم

7 هست از غمت ای جوان فراغت از سرزنش جوان و پیرم

8 صبح عید است، یا ز جانان آورده بشارتی بشیرم؟!

9 یا باد صبا ز خاک آن کوی افشانده به پیرهن عبیرم؟!

10 گر در همه کار بیدلم، لیک در دادن دل، بسی دلیرم

11 گر پند دهی بمنعم از عشق آذر، بخلاف ناگزیرم!

12 کاین پند ز کس نمی پسندم وین منع ز کس نمی پذیرم