اگر به صبر مرا با تو چاره باید از مجد همگر غزل 21

1 اگر به صبر مرا با تو چاره باید کرد دلم صبورتر از سنگ خاره باید کرد

2 و گر ز جور کند جامه پاره مظلومی مرا ز جور تو صدجان نثاره باید کرد

3 تو جورهای نهان می کنی و ترسم از آن که راز عشق توام آشکاره باید کرد

4 مرا به ترک تو گفتن ز دل اجازت نیست نخست با دل ریش استخاره باید کرد

5 روامدار که با اینهمه امید مرا ز دور در تو به حسرت نظاره باید کرد

6 چنین که بحر غمت را کرانه نیست پدید ز غرقه گاه هلاکم کناره باید کرد

7 به یادگار رخت قبله ای به دست آرم گرم پرستش ماه و ستاره باید کرد