اگر میرم ز ناز نازنینی از عمادالدین نسیمی غزل 284

1 اگر میرم ز ناز نازنینی برافشانم ز شادی آستینی

2 غلام نکهت آن زلف گردم که سنبل هست پیشش خوشه چینی

3 روم در گوشه ای چون مردم چشم در آن خلوت برآرم اربعینی

4 به قصد ماست چشمت زیر ابرو نشسته همچو ترکی در کمینی

5 خرد سر دهان او نداند شنیدم این سخن از خرده بینی

6 نثار خاتم لعلش توان کرد اگر ملکی بود زیر نگینی

7 نسیمی همچو جان دارد گرامی گرش روزی به دست افتد قرینی