گر من به صلاح خویش کوشان بدمی از عراقی رباعی 157

1 بی‌رخت جان در میان نتوان نهاد بی‌یقین پا بر گمان نتوان نهاد

2 جان بباید داد و بستد بوسه‌ای بی‌کنارت در میان نتوان نهاد

1 ساقی قدحی شراب در دست آمد ز شراب خانه سرمست

2 آن توبهٔ نادرست ما را همچون سر زلف خویش بشکست

1 روی ننمود یار چتوان کرد؟ چیست تدبیر کار چتوان کرد؟

2 در دو چشم پر آب نقش نگار چون نگیرد قرار چتوان کرد؟