گر قصد کند بصد ضرر از ابن یمین فریومدی رباعی 25

1 منت ایزد را که دیگر باره بی هیچ انقلاب بر سر اهل خراسان سایه گسترد آفتاب

2 تا ابد نتوان ادای شکر این کردن که باز مسند عزت مشرف شد بشاه کامیاب

1 ساقی بیار باده که چون خلد شد چمن شد باغ روشن از گهر ابر تیره تن

2 آهوی سرو نافه بیفکند وزین قبل باد صبا گرفت دم نافه ختن

1 این منم یا رب که در دل شادمانی یافتم و آنچه جستم از قضای آسمانی یافتم

2 با من این الطاف چرخ کینه ورزان میکند کز خدیو ملک دانش مهربانی یافتم