گر بداند لذت جان باختن در راه عشق از قاآنی قطعه 11

1 الا ای خمیده سر زلف دلبر که همرنگ مشکی و همسنگ‌گوهر

2 چو فخری عزیز و چو فقری پریشان چو کفری سیاه و چو ظلمی مکدر

1 این خط بی‌خطا که به از نافهٔ ختاست گر مشک چین ز طیب همی خوانمش خطاست

2 دارد ضیای اختر اگرچه سیاه‌روست دارد بهای‌گوهر اگرچه شبه نماست

1 چو زآشیانهٔ چرخ این عقاب زرین‌پر به هر دریچه ز منقار ریخت شوشهٔ زر

2 دریچهٔ فلک از نقرهٔ سپید گشود وز آن میانه فرو ریخت دانهای ‌گهر