گر چشم سیاهش را از چشم از فروغی بسطامی غزل 503

1 گر چشم سیاهش را از چشم صفا بینی آهوی خطایی را در عین خطا بینی

2 اطوار تطاول را در طرهٔ او یابی زنجیر محبت را بر گردن ما بینی

3 بر طرهٔ او بگذر تا مشک ختن یابی در چهرهٔ او بنگر تا نور خدا بینی

4 در راه طلب بنشین چندان که خطر یابی از کوی وفا بگذر چندان که جفا بینی

5 با هجر شکیبا شو تا وصل بدست آری با درد تحمل کن تا فیض دوا بینی

6 شب گر ز غمش میری، چون نوبت صبح آید اعجاز مسیحا را ز انفاس صبا بینی

7 آن حور بهشتی رو گر حلقه کند گیسو مرغان بهشتی را در دام بلا بینی

8 مطرب سخنی سر کن زان لعل لب شیرین تا شور حریفان را در بزم به پا بینی

9 افتد دلت ای ناصح چون سایه به دنبالش گر سرو فروغی را سنبل به قفا بینی