1 اگر به کم ز منی داد شغل من خواجه روا بود که مرا صد امید بفزاید
2 چامید دارم و دانم که نیست دور از کار که جز نیابت خاص خودم نفرماید
3 که هر کجا که چو وی شغل من تواند کرد بزرگتر عملی در جهان مرا شاید
اولین نفری باشید که نظر میدهید ✨
1 آه کان قاعدۀ وصل چنان هم بنماند زان همه عیش و طرب نام و نشان هم بنماند
2 اشک من خود سپری بود و لیکن گه گاه مددی بود ز خون دل و آن هم بنماند
1 شاخ سر سبز و چمن دلشادست عالم از عدل بهار آباد است
2 غنچه تا روی به صحرا آورد گرهی ا ر دل بگشادست
1 دلم از آتش غم چنان می گدازد که شکّر در آب روان می گدازد
2 چو سایه ز خورشید هستیّ بنده ز مهرت زمان تا زمان می گدازد
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به
دیدگاهها **