1 اگر ز مصر جهانی و گر ز تبریزی ز پیر راه بدان قصه شکرریزی

2 تو پیر خانقهی، لیک غافلی از راه ز من مپرس: چه ارزم؟ همان که میورزی

3 مجردان طریقت روان فدا کردند تو نام مرگ شنیدی چو بید میلرزی

4 بعاقبت بدر مرگ بایدت رفتن اگر تو خسرو چینی و شاه پرویزی

5 ببنده گفت فقیهی: هزار سال بمان جواب دادم و گفتم: هزار سال بزی

6 تو پیشوای جهانی و این نمیدانی بزعم خویش تو شیخی و لیک دهلیزی

7 بیا، بصحبت قاسم حدیث دوست شنو تو قدر گنج چه دانی؟ که حبه ای ارزی