گر صورت چین با رخ خوب تو به از کمال خجندی غزل 218

1 گر صورت چین با رخ خوب تو به دعواست آنجا همگی صورت و اینجا همه معناست

2 ای باد بر آن روی نکو این همه برقع رسمی است به این رسم برانداختن اولاست

3 از پرتو آن روی جناب سر آن کوی طوریست که آنجا همه انوار نجلاست

4 زیر خم ابروی تو آن طرة مکسور گوشی به تماشاگه طاق آمده کسراست

5 در کوثر اگر عکس فتد زآن قد و رخسار گویند که در روضه در رضوان و در طوباست

6 گفتی چه دهی دل به سر زلف سیاهی مجنون چه کند کاین کشش از جانب لیلاست

7 در مکتب عشق است کمال آمده چشمت طفلی که روان کرده به گریه الف و باست