1 گر کسی چشم و لبی خواست چو بادام و شکر گو ببین چشم و لبش راست چو بادام و شکر

2 نه لب و چشم همه شکر و بادام بود چشم و لب دلبر ما راست چو بادام و شکر

3 بهر چشم و لبش ار جان بدهم شاید از آنک آرزوی دل شیداست چو بادام و شکر

4 گر چه از چشم و لبش دید زیانها دل من لیک آنرا بهوس خواست چو بادام و شکر

5 بوسه ئی خواستم از وی ز پی منع سئوال چرب و شیرین سخن آراست چو بادام و شکر

6 سخن ابن یمین در صفت چشم و لبش چرب و شیرین ز همه خاست چو بادام و شکر