گر همه وقتی همه دلخون نه از کمال خجندی غزل 959

1 گر همه وقتی همه دلخون نه ای لیلی وقتی تو و مجنون نه ای

2 نیست چو ما قابل خون خوردنت در خور این باده گلگون نه ای

3 در طلبت زر چه کئی گنج عشق ر خواجه گدائی تو، فریدون نه ای

4 او پیش دهان و لبش ای قند مصر قد چه خوانیم ترا چون نه ای

5 جای تو با دیدن ما با دل است زین در بقین است که بیرون نه ای

6 در صفت جستن دوری ز مهر کم نه ای از ماه گر افزون نه ای

7 ای به در خانه تو أو کمال چون شنوی زانکه به گردون نه ای