گر دوست مرا به کام از انوری ابیوردی رباعی 122

1 زلفت چو به دلبری درآمد بس کس که ز جان و دل برآمد

2 هم رایت خوشدلی نگون شد هم دولت بی‌غمی سر آمد

1 مکن ای دل که عشق کار تو نیست بار خود را ببر که بار تو نیست

2 مردی از عشق و در غم دگری گرچه این هم به اختیار تو نیست

1 عشق تو بی‌روی تو درد دلیست مشکل عشق تو مشکل مشکلیست

2 بی‌تو در هر خانه دستی بر سریست وز تو در هر کوی پایی در گلیست