1 ایدل ار داری هوای سروری پاشنده باش بر جهان ابراز چه سرور باشد از پاشندگی

2 بر زبر دستان چو خوشه سرکشیت ار آرزوست پیشه کن با زیردستان دانه وار افکندگی

3 گر ز سوز تشنگی جانت بلب خواهد رسید از خضر مپذیر منت بهر آب زندگی

4 دانه را بگذار وا رستی ز دام چار تیر آرزو میافکند آزاد را در بندگی

5 گر ز دیوان قضا مجری نباشد رزق تو سعی بی حاصل بود از هر دری خواهندگی

6 آنچه داری چون ز خود و زدوستان داری دریغ پس بگو تا چیست حاصل زینهمه دارندگی

7 بر سر گنجست پایت لیک چون آگه نیی کرده‌ای عادت ز لوم طبع خود جویندگی

8 خوش برآی ابن یمین چون هست گیتی بر گذر هم بود روزی که آید نوبت فرخندگی

9 گرچه گردون خاتم دولت بدان کسی می‌دهد کش بود همچون نگین یا سادگی یا کندگی