ابن یمین فریومدی

خرد را دوش میگفتم از ابن یمین فریومدی قطعه‌ 273

قطعه‌ 273 ام از 2139 قطعات

خانه / ابن یمین فریومدی / دیوان اشعار ابن یمین فریومدی / قطعات در دیوان اشعار / قطعه‌ شماره 273

1 خرد را دوش میگفتم بخلوت که ای بیدار دل پیر مجرد

2 که باشد کز می جود وی امروز رخ اهل هنر گردد مورد

3 زبان بگشاد پیرکار و گفتا علاء الدین و الدنیا محمد

4 سپهر حشمت و رفعت که دارد بزیر پای همت فرق فرقد

ابن یمین فریومدی

شعر شعر کهن قطعه‌ ابن یمین فریومدی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از ابن یمین فریومدی

1 حبذا قصری که دارد پای ثابت اندر آب سر ز رفعت برکشیده تا باوج آفتاب

2 آفتاب از عکس جام روشنش بر روزنش کرد خوش خوش رخ نهان حتی توارت بالحجاب

1 موسم پیری رسید ایدل جوانی ترک گیر ز آنکه نالایق بود کار جوان از مرد پیر

2 هر چه آن در تیرگی شام دستت میدهد می نشاید کرد چون روشن شود صبح منیر

1 این منم یا رب که بختم پیشوایی می‌کند دولت بیگانه طبعم آشنایی می‌کند

2 آنچه محبوبست می‌جوید به من پیوستگی و آنچه دل زو می‌رمد از من جدایی می‌کند

شاعر شعر خرد را دوش میگفتم بخلوت ابن یمین فریومدی می باشد.

این شعر در قرن 8 سروده شده است.

قالب شعر خرد را دوش میگفتم بخلوت قطعه‌ است

این شعر در دسته‌بندی پندآموز, شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن پندآموز, شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی است.

شعربعدی

2139 / 273

شعرقبلی

بنر