گه گویم : کار ترا گیرم سست از ازرقی هروی رباعی 8

1 گوشه ای از جهان گرفتستی تا ترا از جهان فراغ بود

2 خدمت تو بعقل شاید کرد آلت عاقلی دماغ بود

1 گم بوده زتو جنت و کوثر یابد شاخ خرد از فکرت تو بر یابد

2 طبع از نکت تو گنج گوهر یابد جان از سخن تو جان دیگر یابد

1 چون بد عهدی گشت از تو این عهد درست در سستی دست از تو چرا دارم سست ؟

2 گر دست نشستمی ز تو روز نخست امروز بخون روی خود باید شست