اینقطعه را ابن یمین در جواب قطعه ئی که شاعری ایرج نام فرستاده و فتوای او را در می خوردن پس از افطار در ماه رمضان پرسیده بهمان وزن و قافیه سروده مصرع اول قطعه ایرج اینست:خدایگان فصیحان دهر ابن یمین ,

2 سرا فاضل دهر ایرج ایکه در همه فن بسان مردم یکی فن کسیت همتانه

3 بنزد بنده رسید از تو قطعه ئی که بلطف ندانم آبحیات آنچنان بود یا نه

4 سئوال کرده لطیفانه نکته ئی که مرا جواب راست نوشتن ز عامه یارانه

5 اگر چه زحمت دق است و رنج استسقا ولیک بر همه تنهاست بر تو تنها نه

6 ز بیم عامه درین مه چو باده نتوان خورد دوای این دو مرض هیچ جز مدارا نه