دلم ز غمزه ی شوخش حذر از جهان ملک خاتون غزل 462

1 دلم ز غمزه ی شوخش حذر نخواهد کرد هوای زلف وی از سر بدر نخواهد کرد

2 اگرچه می گذرد عمر در غمش لیکن دل من از سر کویش سفر نخواهد کرد

3 ببست عهد بسی با من ضعیف نحیف وفا به عهد همانا دگر نخواهد کرد

4 به جان دوست که بی روی دوست دیده ی من نظر ز مهر به مهر و قمر نخواهد کرد

5 یقین ز پای درآمد دلم بنومیدی اگر دو دست مرادم کمر نخواهد کرد

6 اگر تو شکّر شیرین به لطف بگشایی دل التفات دگر بر شکر نخواهد کرد

7 به هیچ روی نظر بر من شکسته نکرد مگر که دود دل ما اثر نخواهد کرد

8 گرش چو سگ تو برانی دو صد ره از در خویش دل التفات به جای دگر نخواهد کرد

9 گرش ز ناوک دلدوز تو به هم دوزی به غیر جان و جهان را سپر نخواهد کرد