ای آرزوی جان و دلم ز آرزوی تو از عراقی غزل 228

1 ای آرزوی جان و دلم ز آرزوی تو بیمار گشته به نشود جز به بوی تو

2 باری، بپرس حال دل ناتوان من بنگر: چگونه می‌تپد از آرزوی تو؟

3 از آرزوی روی تو جانم به لب رسید بنمای رخ، که جان بدهم پیش روی تو

4 حال دل ضعیف چنین زار کی شدی؟ گر یافتی نسیم گلستان کوی تو

5 در راه جست و جوی تو هر جانبی دوید در ره بماند و راه نیاورد سوی تو

6 از لطف تو سزد که کنون دست گیریش چون بازمانده، گمشده در جست و جوی تو