کاشکی رحمی بُدی آن فتنه‌گر عیّار را
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 کاشکی رحمی بُدی آن فتنه‌گر عیّار را تا نکردی پیشه خود این همه آزار را
2 کی در آرد بار دیگر حسن خوبان در نظر هرکه روزی دیده باشد آنچنان رخسار را
3 کفر زلفش عروة الوثقای ایمان من است گرچه هست از کفر ترسی مردم دیندار را
4 بار عشقش کآسمان تابش نیاورد و زمین همت ما بین که بر دل می‌نهد آن بار را
5 مهر رویش از پس هر ذره بنماید جمال گر ز دیده دور سازی پرده پندار را
6 خون مردم را به شوخی از چه ریزد بی‌گناه عاقبت پندی بده آن غمزه خونخوار را
7 چون اسیری هرکه دارد نور معنی در بصر جلوه‌گاه یار بیند صورت اغیار را
ادامه توضیحات شاعر