کاش خضری به من بادیه پیما از حزین لاهیجی غزل 473

1 کاش خضری به من بادیه پیما برسد که سراغ حرمم تا در ترسا برسد

2 دل و دین را چه کنم عرضه به جولانگه تو؟ مشکل این جنس فرومایه به یغما برسد

3 ناله تا کی شکند، در جگر خویش سپند؟ آتشی کاش به فریاد دل ما برسد

4 از تو نومید نیم تا تپش دل باقیست عاقبت سیل سفرکرده به دربا برسد

5 دوستان در صف هنگامه ی مرگم جمعند کاش آن دشمن جان هم به تماشا برسد

6 تلخ کامم لب شیرین شکرخا بگشا که به دادم دم جان بخش مسیحا برسد

7 دیده محروم ز خونابهٔ دل نیست حزین باده از خم به دل آسایی مینا برسد