ای وصالت آرزوی جان غم فرسود از سلمان ساوجی غزل 320

1 ای وصالت آرزوی جان غم فرسود من خود چه باشد جز تو و دیدار تو مقصود من

2 مایه عمرم شد و سود من از عشقت فراق این بد از بازارسودایت زیان و سود من

3 تو طبیب و من چنین بیمار و شربت خون دل با چنین تیمارگی ممکن بود بهبود من؟

4 آه دود آلود من، روزی خرابیها کند هان هذر کن زینهار از آه دود آلود من!