با هستی خویش داوری از عطار نیشابوری مختارنامه 51

1 عاشقی و بی نوایی کار ماست کار کار ماست چون او یار ماست

2 تا بود عشقت میان جان ما جان ما در پیش ما ایثار ماست

1 ای عجب دردی است دل را بس عجب مانده در اندیشهٔ آن روز و شب

2 اوفتاده در رهی بی پای و سر همچو مرغی نیم بسمل زین سبب

1 درج لعلت دلگشای مردم است عکس ماهت رهنمای انجم است

2 مردم چشم تو با من کژ چو باخت راستی نه مردمی نه مردم است

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند