رفتم به چمن که گل به از جهان ملک خاتون رباعی 16

1 ای ز امر کن فکانت گشته پیدا کاینات ذات بی چون تو را ترک صفت عین صفات

2 با کمال قدرتت کار دو گیتی بی محل با ثبات ملکتت ملک دو عالم بی ثبات

1 گرچه کردی تو به یک بار فراموش مرا نرود یاد تو از خاطر مدهوش مرا

2 از خدا دولت وصلت به دعا می خواهم تا کشی رغم بداندیش در آغوش مرا

1 آتشی از رخ چرا افکنده ای در جان ما همچو زلفت ای صنم بشکسته ای پیمان ما

2 سر فدای راه عشقت کرده بودم لاجرم در غم هجران تو بر باد شد سامان ما