1 رفتم به سفر چو بود دوری کامت جستی تو ز دام ما و ما از دامت
2 هم گوش تو آسوده شد از ناله من هم گوش من آسوده شداز دشنامت
1 چند در دل آتش سود ای جانان داشتن آتش اندر سوخته تا چند پنهان داشتن
2 در پی چوگان و گوی آنچنان زلف وزنخ دل چو گوی افکندن و قامت چو چوگان داشتن
1 خجسته بادا فصل ربیع و گردش سال بر این خجسته لقا پادشاه فرخ فال
2 چراغ و چشم سلاطین و نور دیده ملک فرشته خو عضدالدین شه ستوده خصال
1 دوش چو کرد آسمان افسر زر ز سر یله ساخت ز ماه و اختران یاره و عقد و مرسله
2 شکل فلک خراش شد مهر چو دانه آس شد عقده راس داس شد از پی کشت سنبله