شعری بسان دیبهٔ زربفت از انوری ابیوردی مقطع 337

1 یار با من چون سر یاری نداشت ذره‌ای در دل وفاداری نداشت

2 عاشقان بسیار دیدم در جهان هیچ‌کس کس را بدین خواری نداشت

1 ای برادر عشق سودایی خوشست دوزخ اندر عاشقی جایی خوشست

2 در بیابان رهروان عشق را زاب چشم خویش دریایی خوشست

1 بدرود شب دوش که چون ماه برآمد ناخوانده نگارم ز در حجره درآمد

2 زیر و زبر از غایت مستی و چو بنشست مجلس همه از ولوله زیر و زبر آمد