1 من بر آن بودم کزین پس منصب صدر کبیر گوشوار گوش سازم طوق این گردن کنم
2 چون به سعی او بود ادرار و مرسومم روان خدمت دربانی ار فرمایدم کردن کنم
3 چون طمع کردست در ادرار و در مرسوم من پس بدستوری کنون آغاز گه خودن کنم
اولین نفری باشید که نظر میدهید ✨
1 دلم از آتش غم چنان می گدازد که شکّر در آب روان می گدازد
2 چو سایه ز خورشید هستیّ بنده ز مهرت زمان تا زمان می گدازد
1 آه کان قاعدۀ وصل چنان هم بنماند زان همه عیش و طرب نام و نشان هم بنماند
2 اشک من خود سپری بود و لیکن گه گاه مددی بود ز خون دل و آن هم بنماند
1 شاخ سر سبز و چمن دلشادست عالم از عدل بهار آباد است
2 غنچه تا روی به صحرا آورد گرهی ا ر دل بگشادست
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به
دیدگاهها **