شوق می‌گرداندم بر گرد از محتشم کاشانی غزل 572

1 شوق می‌گرداندم بر گرد شمع سرکشی همتی یاران که خود را میزنم برآتشی

2 همچو خاشاکی که بادش در رباید ناگهان خواهد از جاکندنم جولان تازی ابرشی

3 ناوکی کامروز دارم این قدرها زخم ازو خواهد آوردن قضا فرد ابروان از ترکشی

4 توبه‌های مستی عشقم خطر دارد که باز پیش لب آورده دورانم شراب بی‌غشی

5 باده‌ای کامروز دارد سرخوشم از بوی خود هوش فردا کی گذارد در چو من دریاکشی

6 از می لطفش چو نزدیکان جهانی جرعه کش من چو دوران چاشنی از جام استغنا چشی

7 از وثاق محتشم فردا برون خواهد دوید خانه‌سوزی در شهر افکنی مجنون وشی