تنم از رنج در بیچارگی از امیرعلیشیر نوایی غزل 109

1 تنم از رنج در بیچارگی سوخت دلم از عشق در آوارگی سوخت

2 دلم را پاره پاره سوختی عشق ولی هجر آمد و یکبارگی سوخت

3 ز نعل رخشش آتش جست گویا ز آهم نعل سم بارگی سوخت

4 اگر سوزم به می خوردن عجب نیست سمندر هم از آتش خوارگی سوخت

5 نظر کن کز رخش یک لمعه افتاد هزاران هر طرف نظارگی سوخت

6 بده زان آب آتش رنگ ساقی که ما را چرخ در مکارگی سوخت

7 چو فانی چاره در عشقت ندانست به بین بیچاره در بیچارگی سوخت