ز پیر میکده عمری در التماس از هلالی جغتایی غزل 234

1 ز پیر میکده عمری در التماس شدم که خاک درگه دیر فلک اساس شدم

2 غم مرا بغم دیگران قیاس مکن که من نشانه غمهای بی قیاس شدم

3 مرا ز حسن تو صنع خدای ظاهر شد ترا شناختم، آنگه خداشناس شدم

4 سپاس عید بود پاس نقل و باده و جام هزار شکر که مشغول این سپاس شدم!

5 پلاس فقر، هلالی، لباس فخر منست من از برای تفاخر درین لباس شدم