خواهم به دل آن نرگس مستانه از حزین لاهیجی غزل 410

1 خواهم به دل آن نرگس مستانه در افتد بد مست تماشاست، به دیوانه درافتد

2 سخت است تلاش دو زبردست، مبادا می با نگه یار، حریفانه درافتد

3 چشمش، به نگاهی ننوازد دل ما را کی لایق برق است که با دانه درافتد؟

4 در هر رگ ما مستی منصور کند، خون گر عکس رخ یار به پیمانه درافتد

5 گو گردش پیمانه درین بزم ز غیرت با چرخ تنک ظرف، حریفانه درافتد

6 حیف است زبردست زند با همه کس دست آن زلف نبایست که با شانه درافتد

7 با چشم حزین این سخن از عشق بگویید کی خواب به دام تو به افسانه درافتد؟