1 خواهم درین گلستان، دستوری صبا را تاگرد سر بگردم، آن یار بی وفا را

2 تا خرقه می پذیرد، در رهن باده ساقی ای محتسب صلایی، پیران پارسا را

3 هر خشتی از خرابات، سرچشمه ى حیات است در پای خم برافشان، این عمر بی بقا را

4 خواه از لب مسیحا، خواه از زبان ناقوس صاحبدلان شناسند، آواز آشنا را

5 وقت است پاگذاری، بر دیده ى سفیدم تاکی به حیله دارم، صبرگریزپا را؟

6 ساغر دگر نگردد، ساقی به سر درآید درگردش ار ببیند، آن چشم سرمه سا را

7 از آتشین عذاران، گردیده دیده روشن قد صاریاکراما لیلی بکم نها را

8 دارد حزین مسکین چشم عنایت ازتو از خویش وارهانش یا مطلق الاسارا