1 تا مهره اشعار ترا نخ کردم مردم ز بس آفرین و بخ بخ کردم
2 این معجزه بس بود ز شعر تو که من، در فصل تموز شهر ری یخ کردم
1 ای عزیزی که مال و جاه ترا به فنا و زوال مشتاقم
2 بالله آن روز و روزگار گذشت که منت گفتمی ز عشاقم
1 جلایر چون گذارش بر ری افتاد به مهمان داری کهیای بغداد
2 بسی اعجوبه در پاشویه ها دید که الحق واجب الوا گویه ها دید
1 رشتی علی: ای وای که بد نام شدی بازی چه کودکان حمام شدی
2 رفتی که کنی رام، خودت رام شدی با این همه پختگی، چرا خام شدی؟