سخن طی می‌کنم ناگاه از محتشم کاشانی مثنوی 11

1 سخن طی می‌کنم ناگاه در خواب در آن بی‌گه که در جو خفته بود آب

2 به گوش آمد صدایی در چنانم که کرد از هزیمت مرغ جانم

3 چنان برخاستم از جا مشوش که برخیزد سپند از روی آتش

4 چنان بیرون دویدم بیخودانه که خود را ساختم گم در میانه

5 من درمانده کز بیرون این در به آن صیاد جان بودم گمان بر

6 ز شست شوق تیری خورده بودم که تا در می‌گشودم مرده بودم