بفروختمت سزد به جان از انوری ابیوردی رباعی 311

1 آنرا که غمت ز در درآید مقصود دو عالمش برآید

2 در پای تو هرکه کشته گردد از کل زمانه بر سر آید

1 آخر در زهد و توبه دربستم وز بند قبول آن و این رستم

2 بر پردهٔ چنگ پرده بدریدم وز بادهٔ ناب توبه بشکستم

1 آرزوی روی تو جانم ببرد کافریهای تو ایمانم ببرد

2 از جهان ایمان و جانی داشتم عشق تو هم این و هم آنم ببرد