بدیدم چشم مستت رفتم از دست از همام تبریزی غزل 12

1 بدیدم چشم مستت رفتم از دست کوام آذر دلی بو کو نبی مست

2 دلم خود رفت و می‌دانم که روزی بمهرت هم بشی خوش‌یانم اژ دست

3 به آب زندگی ای خوش عبارت لوانت لاو چَمَن دیل و گیان بست

4 دمی بر عاشق خود مهربان باش کژی سر مهر ورزی گست بو گست

5 اگر روزی نبینم روی خوبت بشان شهرانره او سر زنان دست

6 به مهرت گر همام از جان برآید مواژش کان یوان بمرت و وارست

7 گرم خا وا کری بشتم بوینی بیویت خته بوم ژاهنام سرمست