1 جفای تلخ تو گوهر کند مرا ای جان که بحر تلخ بود جای گوهر و مرجان

2 وفای توست یکی بحر دیگر خوش خوار که چارجوی بهشت است از تکش جوشان

1 ورا خواهم دگر یاری نخواهم چو گل را یافتم خاری نخواهم

2 تو را گر غیر او یار دگر هست برو آن جا که من باری نخواهم

1 ای گزیده یار چونت یافتم ای دل و دلدار چونت یافتم

2 می گریزی هر زمان از کار ما در میان کار چونت یافتم

1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند

2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند

1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو

2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو