باز در دیر بتی عشوه از امیرعلیشیر نوایی غزل 232

1 باز در دیر بتی عشوه نما می بینم کاهل دین را ز وی آشوب و بلا می بینم

2 زاهدا منع مکن چون نگرم در رخ او عیب این چیست که در صنع خدا می بینم

3 من و مایی نبود در ره وحدت هش دار که من این ما و من از عین خطا می بینم

4 بیوفایی مگر این مه ز تو دارد تعلیم که فلک دشمن ارباب وفا می بینم

5 گر گدای در میخانه شدم عیب مکن که بران در همه شاهان چو گدا می بینم

6 کافرا کز پی ایمان ریایی مخلص منزلی خوبتر از دیر فنا می بینم

7 فانیا جام فنا چو بکشم حافظ وار که همه در روش حافظ و جامی بینم