سرگران گشتم ازان از امیرعلیشیر نوایی غزل 273

1 سرگران گشتم ازان نرگس خواب‌آلوده جگرم خون شد ازان لعل شراب‌آلوده

2 لبش آلوده به می گشت و حیاتم بخشید جوهر جان که به یاقوت مذاب آلوده

3 گفتمش کوی تو آلود ز اشکم گفتا بد نباشد چمن از اشک سحاب آلوده

4 سرخ شد چشم تو از خون دل سوزانم همچو مستی که به خوناب کباب آلوده

5 زاب ابریق ریای تو نشویم ای شیخ خرقه خود که شد از باده ناب آلوده

6 گو برای پیر مغان مست خرابم از دیر ز اشک خونم چو شد این دیر خراب آلوده

7 بنده پیر مغانم که ز بحر کرمش شسته شد جرم و نگردید به آب آلوده

8 دفتر خون دلم هرکه بخواند گردد زآب چشمش همه اوراق کتاب آلوده

9 فانیا راه روانست که در دشت فنا میرد ار تشنه نگردد به سراب آلوده