دوش در گردن شب عقد ثریا از ازرقی هروی قصیده 38

1 دوش در گردن شب عقد ثریا دیدم نو عروسان فلک را بتماشا دیدم

2 رانده بودم همه شب گرد زوایای فلک ماه را در فلک عقد ثریا دیدم

3 بود آوردۀ غواص شب از قلزم غیب هر جواهر که درین قبۀ مینا دیدم

4 نیک فرخنده مهی بود ز شاخ طوبی هر شکوفه که درین قبۀ خضرا دیدم

5 تیز پایان تخیل ، که سبک می رفتند همه را در حرس عالم بالا دیدم

6 حیدر رزم فلک را ، که نسب مریخست عاشق شیفتۀ زهرۀ زهرا دیدم

7 سیل اشکم که چو زد موج ز گردون بگذشت چشمه ای بود که پر آب مصفا دیدم

8 تا کند بر سر خورشید سحر گاه نثار دامن چرخ پر از لؤ لؤ لالا دیدم

9 این غزل زهره ادا کرد مگر خرم بود که شفق در رقمش مصفی صهبا دیدم ؟