به گوش هم‌نفسان آتشین سرودم من
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 به گوش هم‌نفسان آتشین سرودم من فغان مرغ شبم یا نوای عودم من؟
2 مرا ز چشم قبول آسمان نمی‌افکند اگر چو اشک ز روشندلان نبودم من
3 مخور فریب محبت که دوستداران را به روزگار سیه‌بختی آزمودم من
4 به باغبانی بی‌حاصلم بخند ای برق که لاله کاشتم و خار و خس درودم من
5 نبود گوهر یک‌دانه‌ای در این دریا وگرنه چون صدف آغوش می‌گشودم من
6 به آبروی قناعت قسم که روی نیاز به خاکپای فرومایگان نسودم من
7 اگرچه رنگ شفق یافت دامنم از اشک همان ستاره خندان لبم که بودم من
8 گیاه دشت جنون خرم از من است رهی که از سرشک روان رشک زنده‌رودم من
9 به یاد فیضی و گلبانگ عاشقانه اوست اگر ترانه مستانه‌ای سرودم من