1 شاه رستم را درودی میفرستم با سلام زانکه کس رامثل او فرزند فرزندی نبود

2 میر رستم، شه محمد، شاه روحانی صفت رفت ازین ویرانه و تن برد تا دار خلود

3 دید جنت با هزاران فر و زیب آراسته میل ازین عالم برید و اندر آن عالم فزود

4 یا الهی، جان پاکش را بجنت شاد دار یا غیاث المستغیثین، در خلود و در شهود

5 روی پنهان کرد و پنهان شد ز ما آن نور چشم سال اندر هشتصد و سی و سه بد کین رو نمود

6 با وجود جاه و حرمت علم می جست ازاله آشنای یار گشت و نور عرفانش ربود

7 هرکجا ذکر تو می‌گویند در افواه خلق قاسم خسته روان می‌راند از دیده دو رود