با دل گفتم که عشق چون از انوری ابیوردی رباعی 190

1 ای به دیدهٔ دریغ خاک درت همه سوگند من به جان و سرت

2 گوش را منتست بر همه تن از پی آن حدیث چون شکرت

1 ز عشق تو نهانم آشکارست ز وصل تو نصیبم انتظارست

2 ز باغ وصل تو گل کی توان چید که آنجا گفتگوی از بهر خارست

1 جانا به جان رسید ز عشق تو کار ما دردا که نیستت خبر از روزگار ما

2 در کار تو ز دست زمانه غمی شدم ای چون زمانه بد، نظری کن به کار ما