1 گفتم چه زنم در غم تو گفت که آه گفتم چه کنم در پی تو گفت نگاه
2 گفتم که کجا روم ز دست غم تو گفتا که بتون و تنجه و آب سیاه
1 طریق عشق میورزی رها کن دین و دنیا را خلاص خویش میجوئی مجر ناموس و دعوا را
2 به نور عقل نتوان رفت راه عشق ای عاقل زمجنون پرس اگر داری طریق حی لیلا را
1 از گلستان رخت حسن بتان یک ورق است حالیا از ورق عشق تو اینم سبق است
2 حسن گل کم شد و مشتاقی بلبل هم کاست عشق من برنوجوحسنت به همان یک نسق است
1 آن چه مروی است چه خوش رفتاری است آن چه طوطی چه شکر گفتاری است
2 آن چه شوخی و چه شهر آشوبی آن چه باری و چه خوش عیاری است