من دوش به یار گفتم از مجیرالدین بیلقانی رباعی 98

1 می درفگن به جام که مست شبانه‌ایم ما را سه‌گانه ده که درین ره یگانه‌ایم

2 زان جام آبگینه به رغم زمانه زود آبی بده که تشنه به خون زمانه‌ایم

1 شش جهت ملک را کار یکی در ده است کز پس هفتم قران ملک به دست شه است

2 مادر هفت آسمان گر چه همه فتنه زاد تا به مراد دلش حامله شد نه مه است

1 نامزد غمی ز دهر ای دل سر گرفته هان زیر میا نه خوش نشین چون غم تست بیکران

2 صدمه آه من ببین سوخته چنبر فلک لؤلؤ روی من نگر ساخته گنج شایگان