من دوش به یار گفتم از مجیرالدین بیلقانی رباعی 98

1 قاعده ای نهاد خوش حسن تو باز در جهان عشق تو زد سه نوبه ای بر در دار ملک جان

2 شعبده لب ترا از پی دلبری فلک ماند به شکل حقه ای مهره مار در دهان

1 به سر تو که دل تو سر انصاف ندارد آن زید شاد کز اول به غمت جان بسپارد

2 آنکه یارش تو نباشی نفسی با که نشیند؟ وانکه حالش تو نپرسی غم دل با که گسارد؟

1 خورشید ملک پرور و بهرام کامران برجیس سعد گستر و کیوان حکمران

2 کیوان رزم پیشه و برجیس بزم ساز بهرام کینه گستر و خورشید صف ستان