مدتی شعر بهر گونه از ابن یمین فریومدی قطعه‌ 477

1 مدتی شعر بهر گونه که آمد گفتم لفظ و معنیش بدانسان که پسندد همه کس

2 غزل از روی هوس بود و قصائد ز طمع نه طمع ماند کنون در دل تنگم نه هوس

3 بر مراثی و هجا نیز گرایش نکند بر دل افشاندنم از فکرت تاریک قبس

4 زین پس ای ابن یمین دام طمع باز مکن عنکبوتی ز تو لایق نبود بهر مگس

5 صحت و وجه معاش و همه اسباب بکام ناسپاسی مکن انصاف بده اینت نه بس

6 بنشین فارغ و تیمار منه بر دل از آن که چو شاهان نبود موکبت از پیش وز پس

7 شکر شکر ز طوطی روان باز مدار دو سه روزی که بماندست درین تیره قفس