گفتم چشمم گفت مگر بی بصری از کمال خجندی رباعی 42

1 آنکه دل در هوس روز وصال است او را خواب شب در سر اگر هست خیال است او را

2 دل ز چشمش چه شد ار کرد سوال نظری چون نظرهاست در آن جای سوال است او را

1 آن نور دیده یک نظر از من دریغ داشت تیری ز غمزه بر جگر از من دریغ داشت

2 میشد نکو به زخم دگر زخم سینه ام دردا که مرهم دگر از من دریغ داشت

1 ای به جان عاشقان خریدارت غمزها نیز کرده بازارت

2 گر کنی قصد کشتن یاران در چنین کارها منم بارت